Klatki na sekundę

martencja

Aladyn / Aladdin 1992
Reżyseria: Ron Clements, John Musker
Scenariusz: Ron Clements, John Musker, Ted Elliott, Terry Rossio i inni
Muzyka: Alan Menken
Studio: Disney

Disneyowska interpretacja jednej z Baśni z 1001 Nocy (czy ktoś dziś jeszcze pamięta, że w oryginalnej wersji baśń ta działa się w Chinach...?), w której główny bohater, uroczy choć ubogi chłopak z nizin miasta Agrabah, walczy o awans społeczny, rękę pięknej księżniczki oraz uratowanie miasta przed pragnącym władzy i potęgi wezyrem Dżafarem. I zapewne jeszcze reklamuje pastę do zębów w wolnych chwilach:P

Sama nie wiem, za co tak lubię ten film - jako najmniej romantyczna osoba świata zwykle nie zachwycam się fabułami, które obracają się wokół historii miłosnych, ta jednak jakoś mnie ujęła. Może za sprawą Dżinna, który jest jedną z najbardziej komicznych postaci Disneya, w dużej mierze dzięki podkładającemu pod niego głos Robinowi Williamsowi (który improwizował dużą część swoich kwestii, o czym dyskutowałyśmy już trochę w innym wątku). A może to dlatego, bo był to mój pierwszy film Disneya zobaczony w kinie - brat mnie wyciągnął:) Pamiętam, że bilety były w formie kolorowych ulotek.

Ciekawostką jest, że cała koncepcja graficzna filmu jest tak opracowana, że kolor niebieski (woda) oznacza dobro, a kolor czerwony (ogień) - zło. Bo w ciepłym kraju, w jakim film się dzieje, woda niesie życie, a ogień zniszczenie. Stąd np. Dżasmina ma niebieski strój, Dżinn jest niebieski, natomiast Dżafar, Jago i całe wnętrze Jaskini Cudów (oprócz pomieszczenia, w którym stoi lampa) są w czerwieniach.

M.

Olla

Coś mi się przypomina, że kiedyś chyba czytałam tą baśń w bardziej oryginalnej wersji i byłam zbulwersowana - co to za poważne odstępstwo od pierwotnej fabuły??? :)

Też bardzo lubię ten film. Niedawno rozkładałam go na części pierwsze i okazuje się, że jest potwornie szczegółowo zaprojektowany pod względem kolorystycznym. I nie tylko kolorystycznym. Pierwszy raz od czasów starych Disneyów twórcy z tego studia podeszli do sprawy aż tak drobiazgowo. John Culhane w aladynowym "making of" pisze, że właśnie wtedy pojawiło się stanowisko "production designer".

martencja

Co do tych kolorów, ciekawe jest obejrzeć film pod tym katem, jak już się wie. I tak, że pociągnę dalej przykład, o którym wspomniałam: gdy Aladyn wchodzi do Jaskini Cudów, wszystko tam jest złote (kolejny zły kolor, bo symbolizuje zachłanność) z czerwonymi odcieniami, tylko Dywan jest niebieskawy. Potem wchodzi do tej części jaskini, gdzie jest lampa z Dżinnem - jaskinia jest cała niebieska, tylko w jednym miejscu stoi złoty posąg z wielgachnym czerwonym rubinem. No i oczywiście dotkniecie czerwonego rubinu ma skutki katastrofalne. Aladyn ma fioletowa kamizelkę (też w sumie odcień niebieskiego, można by się spierać), a Sułtan - niebieski kamień w turbanie.

Olla